Jean-Michel Basquiat Retrospective

In augustus 2010 was ik een aantal dagen in Basel, Zwitserland. Ik bezocht de expositie ‘Jean-Michel Retrospective’ in het Fondation Beyeler. Een prachtig gebouw ontworpen door de architect Renzo Piano. De expositie was in kader van de vijftigste verjaardag van de de graffiti-kunstenaar Jean-Michel Basquiat (1960-1988). De expo toonde meer dan 100 schilderijen, werken op papier en objecten.

Op 17-jarige leeftijd begint Basquiat onder de ‘schrijversnaam’ Samo (afkorting voor ‘Same Old Shit’) in metrostations en op muren graffiti te maken. Zijn maatschappij-kritische en diepzinnige graffiti teksten trekken de aandacht. Tot 1981 was hij een nog onbekende graffiti-artiest en straatpoëet. Daarna groeide hij uit tot een absolute megaster in de New-Yorkse kunstscene. Basquiat stond tweeslachtig tegenover zijn plotselinge roem. Enerzijds had hij bereikt wat hij altijd wilde: erkend worden als een groot kunstenaar. Anderzijds leed hij eronder. Basquiat raakte hoe langer hoe meer verstrikt in de hypocritie van de kunstwereld. Hij kon niet omgaan met zijn succes en zijn verliest zichzelf in zijn zelf-destructieve drugsgebruik. Op 27-jarige leeftijd wordt hij gevonden in zijn appartement, overleden aan een overdosis.

Basquiat veranderde de graffiti in een respectabele kunstvorm. Hij construeerde assemblages uit stukken afval en schilderde op oppervlakken als verscheurde stukken papier of koelkastdeuren.

De expositie is overigens ook nog in Musée d’art moderne de la Ville Parijs te zien van 15 oktober 2010-30 januari 2011

Jean-Michel Basquiat Retrospective
9 mei-5 september 2010

Fondation Beyeler
Baselstrasse 101
Riehen / Basel
www.fondationbeyeler.ch

 

foto © Maud van Rossum
© Maud van Rossum, 2010

 

foto © Maud van Rossum
© Maud van Rossum, 2010

 

foto © Maud van Rossum
© Maud van Rossum, 2010

 

foto © Maud van Rossum
© Maud van Rossum, 2010

 

Fondation Beyeler foto © Maud van Rossum, 2010
Fondation Beyeler / architect Renzo Piano (© Maud van Rossum, 2010)

Bankbiljetten uit Zwitserland

De afgelopen dagen was ik in Basel, Zwitserland. Ik vond het een klein feestje toen de pinautomaat mijn bankbiljetten uitspuugde. Sinds de Euro geïntroduceerd is in Nederland had ik niet meer zulk mooi vormgegeven geld in handen gehad. De vormgeving van het Nederlandse bankbiljet door Ootje Oxenaar en later door Jan Drupsteen waren fenomenaal. Ik vond het dan ook een groot gemis, toen de Euro zijn intrede deed. De vormgeving ervan staat mij nog altijd niet aan.

De Zwitserse bankbiljetten zijn vormgegeven door de ontwerper Jörg Zintzmeyer (1947, Zürich – † 2009, Männedorf) en zijn sinds 1995 in omloop. Het thema is de Zwitserse cultuur: op de voorzijde van ieder biljet (in totaal 6 waarden) staat een portret van een persoon die een belangrijke invloed op de (Zwitserse) cultuur heeft gehad. Op de achterzijde zijn details uit diens oeuvre te ontdekken. De volgende personen zijn afgebeeld: Le Corbusier, architect (10 Frank), Arthur Honegger, componist (20 Frank), Sophie Taeuber-Arp, schilder en beeldhouwer (50 Frank), Alberti Giacometti, schilder en beeldhouwer (100 Frank), Charles Ferdinand Ramuz, schrijver (200 Frank) en Jacob Burckhardt, cultuur- en kunsthistoricus (1000 Frank).


Expositie Complot rond een vierkant

Op 25 maart 2010 opende in het provinciehuis in Maastricht de expositie Complot rond een vierkant. De goodwilluitgaven van Drukkerij Rosbeek 1969-2006. Tevens werd de gelijknamige publicatie, vormgegeven door Piet Gerards Ontwerpers gepresenteerd. Maar liefst 35 ontwerpers, zeven drukkerijen en een binder werkten hieraan mee. Deze Huis Clos-uitgave, ingeleid door kunsthistoricus Frederike Huygen, toont de 57 uitgaven die drukkerij Rosbeek tussen 1969 en 2006 als relatiegeschenk produceerde.

De expositie was op initiatief van en naar ontwerp van Piet Gerards Ontwerpers. Natuurlijk waren daar de boeken en begeleidend drukwerk te zien, maar in een tweede deel van de presentatie werd ingezoomd op de verschillende kunstdisciplines die in de reeks vertegenwoordigd waren: architectuur (Herman Zeekaf), beeldende kunst (Aad de Haas), fotografie (Werner Mantz), literatuur (Frans Ehrens), muziek (Matty Niël), typografie (Charles Nypels) en vormgeving (Slothouber & Graatsma). Jan van Toorn sprak tijdens de drukbezochte opening, het duo Oliver/Heggen maakte muziek.

Boek en expositie werden mede mogelijk gemaakt door het Huis voor de Kunsten en de provincie Limburg.

Het tijdschrift Zuiderlucht van april 2010 wijdde een bijlage aan dit project: